Σήμερα γιορτάζει ο Άγιος της Πάρου. Ο άγιος Αρσένιος ο θαυματουργός, ο προστάτης του νησιού μας, ο αγαπημένος Άγιος κάθε πιστού, που τον νιώθει δίπλα του σε κάθε δύσκολη ώρα, όταν τον επικαλείται και ζητά τη βοήθειά του.
Η Μονή του Χριστού του Δάσους είχε την ευλογία να τον έχει πνευματικό οδηγό μέχρι την κοίμησή του το 1877, όταν η μοναστική γυναικεία κοινότητα ανθούσε και αποτελούσε φωτεινό πνευματικό φάρο σε ολόκληρο το νησί.
Γεννημένος στα Γιάννενα στις 31 Ιανουαρίου του 1800, από πολύ μικρή ηλικία ορφάνεψε και από του δύο γονείς. Σε ηλικία 9 χρόνων τον βρίσκουμε στις Κυδωνιές της Μικράς Ασίας, όπου σπουδάζει στη Μεγάλη Σχολή του Γένους. Πέντε χρόνια φοίτησε στη σχολή και ξεπέρασε όλους στα γράμματα και τις αρετές. Εκεί πρωτογνώρισε τον γέροντα Δανιήλ, με τον οποίο συνδέθηκε πνευματικά και υπήρξε υποτακτικός του μέχρι την κοίμησή του.
Μαζί στο Άγιο Όρος, όπου και εκάρη μοναχός, εισερχόμενος στην αγγελική πολιτεία που είναι «η τέχνη των τεχνών και η επιστήμη των επιστημών» αφού μέσω αυτής της στενής πύλης γεύεσαι τα θαυμάσια των ουρανών.
Πέντε χρόνια έμειναν στο Αγιώνυμο Όρος και μετά, λόγω των ερίδων για τα μνημόσυνα, ακολούθησαν το δρόμο των Κολλυβάδων. Φεύγοντας εγκαταστάθηκαν στο ησυχαστήριο του Γαργηττού στην Αττική και εν συνεχεία στη Μονή του Αγίου Αντωνίου του Κεφάλου, στη Μάρπησσα, για να καταλήξουν στη Φολέγανδρο για αρκετά χρόνια.
Εκεί ο Άγιος δίδαξε τα παιδιά χριστιανικό ήθος και τα έμαθε γράμματα. Εκεί ο Μητροπολίτης Θήρας τον χειροτόνησε διάκονο.
Και όταν ο γέροντας Δανιήλ, λίγο πριν αναχωρήσει για την ποθεινή πατρίδα, του άφησε παραγγελία να μεταβεί στο Άγιο Όρος ή σε όποιο άλλο μέρος ο Κύριος των δυνάμεων τον έχει προορίσει, ο Αρσένιος τηρώντας την εντολή του Γέροντα αναχώρησε από τη Φολέγανδρο με προορισμό το Άγιο Όρος.
Όμως άλλες οι βουλές του Κυρίου. Η παραμονή του για λίγες μέρες στην Πάρο, προκειμένου να αποχαιρετήσει τους αγαπημένους του γέροντες, Φιλόθεο, Ιερόθεο και Κύριλλο, έγινε μόνιμη εγκατάσταση. Τον έπεισε ο ηγούμενος της Μονής του Αγίου Γεωργίου της Λαγκάδας Ηλίας, να υπηρετήσει τις πνευματικές ανάγκες της Πάρου. «Περισσότερο θα ωφεληθείς και θα ωφελήσεις εδώ παρά στο Άγιο Όρος» του είπε και ο Αρσένιος επείσθη.
Προσευχόμενος διαρκώς, με ελάχιστο ύπνο ή και καθόλου, με λιγοστό φαγητό μία φορά τη μέρα, διαπρέποντας σε αγάπη προς τους αδελφούς του και προς όλους τους κατοίκους της περιοχής, όταν του ζητήθηκε από τους αδελφούς του να γίνει ιερέας, εκείνος από βαθειά συναίσθηση και ταπείνωση το αρνήθηκε. Όταν όμως ο Μητροπολίτης Σύρου Δανιήλ πληροφορήθηκε την αγιότητα του ανδρός τον κάλεσε στη Σύρο και παρ΄όλη την αντίσταση που πρόβαλε, τον χειροτόνησε ιερέα το 1847, χειροθετώντας τον μαζί αρχιμανδρίτη και πνευματικό.
Μετά την εκδημία του ηγουμένου της μονής του Αγίου Γεωργίου της Λαγκάδας, ομόφωνα ανακηρύχτηκε από τους αδελφούς του ηγούμενος, αλλά οι διοικητικές μέριμνες και άλλοι περισπασμοί προκαλούσαν προσκόμματα στο πνευματικό του έργο. Γι΄αυτό και αργότερα παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί στη μελέτη, την προσευχή, τη λατρεία και την εξομολόγηση.
Αναχώρησε για την ουράνια πατρίδα στις 31 Ιανουαρίου του 1877, έχοντας προαισθανθεί το τέλος του πριν από ένα μήνα.
Την παραμονή της εκδημίας του κάλεσε τις μοναχές της Μονής και τους είπε: «Να ηξεύρετε, τέκνα μου, ότι αύριο αναχωρώ από την πρόσκαιρον αυτήν ζωήν και μεταβαίνω εις την αιώνιον και εις την ουράνιον πατρίδα.»
Την άλλη μέρα, 31 Ιανουαρίου το πρωί, κοινώνησε τα άγια μυστήρια, έκαμε θερμή προσευχή για όλους και παρέδωσε το πνεύμα σε ηλικία 77 ετών. Το σκήνωμά του επί τρεις ημέρες είχε εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα.
