Η Ερανική Επιτροπή με τη βούλα του Μητροπολίτη μας

Να στηρίξουμε όλοι την προσπάθεια επισκευής της ιστορικής Ι. Μονής 

Τα ονόματα που συγκροτούν την Ερανική Επιτροπή επισκευής και συντηρήσεως της Ιεράς Μονής Χριστού Δάσους – Αγίου Αρσενίου Πάρου σύμφωνα με την υπ΄αριθμόν 64/16.12.2021 απόφαση του Μητροπολίτη μας κ.κ. Καλλινίκου.

«Χριστός γεννάται δοξάσατε»

Νύχτα κατασκότεινη, κρύα και αφιλόξενη ήταν η νύχτα , που επέλεξε η Θεία Πρόνοια για τη γέννηση του Θεανθρώπου, σε εποχή που το πνευματικό σκότος σκέπαζε την ειδωλοκρατούσα γη και το γένος των ανθρώπων αποζητούσε τη λύτρωση από τα δεινά που βίωνε καθημερινά.

Και μεταλλάχτηκε εκείνη η νύχτα σε φωτεινή και θαυμάσια με τους ουρανούς ανεωγμένους και εορτάζοντες το μέγα και ασύλληπτο στην ανθρώπινη διάνοια γεγονός,της καθόδου του Θεού στην γη.

Σ΄αυτήν την Άγια Νύχτα θα εστιάσουμε το παρόν σημείωμα, προσεγγίζοντας με φόβο Θεού, χαρά και ταπείνωση, τα όσα συγκλονιστικά συνέβησαν που άλλαξαν την πορεία της ανθρωπότητας.

Γεγονότα που προείπαν οι Προφήτες, κατέγραψαν οι Ευαγγελιστές, επιβεβαίωσαν οι ιστορικοί και ύμνησαν οι υμνογράφοι της Εκκλησίας μας.

«Ιδού η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, που θα ονομαστεί Εμμανουήλ», προφητεύει ο Ησαΐας 700 χρόνια πριν από την ενσάρκωση του αχώρητου και ο ευαγγελιστής Λουκάς στην λιτή περιγραφή του καταγράφει, ότι η Μαρία «γέννησε το γιο της, τον σπαργάνωσε και τον εναπόθεσε σ΄ένα παχνί, γιατί δε βρήκαν μέρος στο πανδοχείο».

Ήταν τότε, που ο Καίσαρας Αύγουστος απέγραφε τον πληθυσμό της απέραντης αυτοκρατορίας του και έπαρχος της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος, στην περιοχή του οποίου συντελούνταν τα πρωτόγνωρα αυτά κοσμοϊστορικά συμβάντα.

Ποιος θα μπορούσε να υποψιαστεί, ότι μια φτωχή, απλή, ετοιμόγεννη γυναίκα σε λίγο θα έφερνε στον αφιλόξενο κόσμο μας, μέσα σε μια σπηλιά τον ενσαρκωμένο Θεό;

«Τι γαρ ευτελέστερον σπηλαίου, τι δε ταπεινότερον σπαργάνων;» αναφωνεί, απορών, ο υμνογράφος της Εκκλησίας μας. Γιατί αυτά τα ευτελή και ταπεινά ήταν αυτά που πρόσφερε η γη στον Δημιουργό της.

Σπουδαίο το μήνυμα, βαθύ το νόημα και μεγάλο το δίδαγμα του νεογέννητου Χριστού.

Ταπεινούς μας θέλει στη γη ο Πλάστης μας.

Και ενώ αυτά συνέβαιναν στη γη, στον ουρανό οι στρατιές των αγγέλλων έψαλλαν το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ» και ειδοποιούσαν τους ποιμένες να προσέλθουν και πρώτοι αυτοί να προσκυνήσουν τον καινόν άνθρωπο και Θεό μας.

Όλα απλά. Το σπήλαιο, το παχνί, η ζεστασιά που πρόσφεραν τα ζώα με τα χνώτα τους και οι απορούντες βοσκοί, που είδαν εκείνης της νύχτας τα θαυμάσια των ουρανών.

Μόνη εξαίρεση οι υπό αστέρος οδηγούμενοι Μάγοι, που σε λίγο θα προσέρχονταν στην τότε άσημη Βηθλεέμ για να προσκυνήσουν τον Βασιλέα των Βασιλέων, προσφέροντάς του χρυσόν, σμύρναν και λίβανον.

Στη δική τους μακρινή πατρίδα, είδαν το λαμπερό αστέρι, που πριν δεν υπήρχε, αλλά και ενύπνια. Όνειρα που συντάραξαν τον βασιλέα τους, αφού όλα τα είδωλα των ψεύτικων θεών, που εκείνοι λάτρευαν, γκρεμίστηκαν και διαλύθηκαν. Και η εντολή που έλαβαν ήταν να αναζητήσουν, να βρουν και να προσκυνήσουν τον επί γης τεχθέντα Θεόν.

Πλούτος και φτώχια, άρχοντες και βοσκοί, ειδωλολάτρες και άγιοι γονατίζουν ενώπιον του σπαργανωμένου βρέφους, έχοντας επίγνωση ότι μέσα σ΄αυτό το ταπεινό σπήλαιο συντελούνταν το μέγα μυστήριο που ένωσε τον ουρανό με τη γη.

Και όλα αυτά τα συνταρακτικά γεγονότα συνέβησαν στη χώρα του Αβραάμ και του Ιακώβ, εκεί που βασίλεψε ο προφητάναξ Δαυίδ, αλλά που ο λαός του Ισραήλ κυνήγησε και εξόντωσε τους προφήτες του. Εκεί που ο μισητός Ηρώδης θα αναζητήσει και θα επιχειρήσει να θανατώσει το νεογέννητο θείο βρέφος.

Αιφνιδιάστηκαν οι δυνάμεις του σκότους και όταν πληροφορήθηκαν τα συμβάντα εφρύαξαν. Αλλά ήταν πλέον αργά. Ο Θείος λόγος ενανθρωπίστηκε.

«Χριστός γεννάται, δοξάσατε» πιστοί του Θεού ημών, ότι σήμερον η Παρθένος τον υπερούσιον τίκτει νικώντας την φύσεως τάξιν.

«Χριστός γεννάται δοξάσατε» ότι «εγεννήθη Παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός».

«Χριστός γεννάται δοξάσατε» ότι Θεός εν σαρκί εφάνη, Σωτήρ των ψυχών ημών.

Ποιμαντορική εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, κ. Καλλινίκου, επί τη εορτή των Χριστουγέννων

«Πρός τόν Ἱερό κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παροναξίας

«Καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰωάν. Α΄, 14)

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, ἀνατέλλει καί πάλι πανίερη καί φωτοφόρος, γιά νά μᾶς προσφέρει χαρά, ἐλπίδα καί αἰσιοδοξία στίς δύσκολες ἡμέρες πού διερχόμαστε ὡς ἀνθρωπότητα λόγω τῆς συνεχιζόμενης δοκιμασίας τῆς πανδημίας πού ἐξακολουθεῖ νά κυριαρχεῖ καί νά ρυθμίζει τή ζωή μας. Ἡ παρουσία τοῦ νεογέννητου Ἰησοῦ ἀνάμεσά μας γίνεται ἀφορμή νά πάρουμε τήν σκέψη μας ἀπό τά ὅσα δυσάρεστα διαδραματίζονται γύρω μας καί νά τήν κατευθύνουμε στήν χαρά τοῦ ἐρχομοῦ Του στόν κόσμο ἀναλογιζόμενοι τήν ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατρός ὁ Ὁποῖος προσφέρει τόν Υἱό καί Λόγο Του ὡς Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου.

Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος ξεκινώντας τό Εὐαγγέλιό του ἀναφέρεται στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό ὡς Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, περιγράφοντας τά κύρια χαρακτηριστικά Του. Στό πρῶτο κεφάλαιο καί στόν πρῶτο στίχο ὁ Εὐαγγελιστής τῆς ἀγάπης μᾶς πληροφορεῖ σαφῶς πώς πρίν ἀπό ὁ,τιδήποτε ἄλλο ὁ Χριστός προϋπῆρχε «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος» ἀλλά καί ὅτι εἶναι ἀχώριστος μέ τόν Θεό Πατέρα «...καί ὁ Λόγος ἦν πρός τόν Θεόν...» καί βέβαια ὅτι ὁ ἴδιος εἶναι Θεός «...καί Θεός ἦν ὁ Λόγος» (Ἰωάν. Α’,1). Συνεχίζοντας ὁ Εὐαγγελιστής μᾶς τονίζει πώς ὅλη ἡ δημιουργία εἶναι προϊόν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ διά τοῦ Λόγου Του «πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καί χωρίς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέ ἕν ὅ γέγονεν.» (Ἰωάν. Α’,3) ἀλλά καί πώς ὁ Χριστός ὡς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι τό μόνο ἀληθινό φῶς πού φωτίζει τήν ἀνθρωπότητα «Ἦν τό φῶς τό ἀληθινόν, ὅ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον». ( Ἰωάν. Α’,9)

Συγκροτήθηκε Ερανική Επιτροπή για την επισκευή και συντήρηση της Ι. Μονής Χριστού του Δάσους - Άγιος Αρσένιος

 

Έπειτα από πρόταση του Μητροπολίτη μας  κ.κ. Καλλινίκου, το Μητροπολιτικό Συμβούλιο της Μητρόπολης Παροναξίας αποφάσισε τη συγκρότηση Ερανικής Επιτροπής, προκειμένου να επισκευαστεί και να συντηρηθεί το ιστορικό μοναστήρι του Χριστού του Δάσους.

Η Ερανική Επιτροπή απαρτίζεται από τα παρακάτω μέλη:

Πατήρ Αρσένιος Μελισσιανός, Ιεροκήρυκας της Μητρόπολης Παροναξίας,

Αλιιπράντης Αναστάσιος, επιχειρηματίας,

Αποστολόπουλος Νικόλαος του Πολυχρόνη, ιατρός,

Αργουζής Κων/νος του Κων/νου, πρώην δήμαρχος Πάρου,

Μαρούλη  Ευσταθία συζ. Ιωάννου, συνταξιούχος Δ.Ο.Υ.,

Μπιζάς Ιωάννης του Θεοδώρου, επιχειρηματίας,

Ξένου Δήμητρα, προϊσταμένη Δ.Ο.Υ. Πάρου – Αντιπάρου,

Σιφναίος Ιωάννης του Παντελή,  οικοδόμος,

Τσαντάνη Μαρία συζ. Φραγκίσκου, πρώην αντιδήμαρχος Πάρου.

Οι προεστώσες της Μονής

Η προεστώσα Ακακία Σφήκα  με θητεία στην ηγουμενία συνολικά 34 χρόνων.

Υπήρξε φωτεινή παρουσία στην πνευματική καθοδήγηση των μοναζουσών.

Η Μονή από το 1805 έως το 1870, έτος εκδημίας του Αγίου Αρσενίου, λειτούργησε ως κοινοβιακή,  εν  συνεχεία και για 100 και πλέον χρόνια ως ιδιόρρυθμη και από το 1977 και μέχρι τις μέρες μας λειτουργεί και πάλι ως  κοινοβιακή.

Οι προεστώσες της Μονής από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα είναι οι ακόλουθες:

Ευπραξία Νικοδ. Κοντού (1805), από τις Λεύκες Πάρου.

Θέκλα Σπυρ. Αντίπα (1822), από την Παροικιά.

Θεοφανώ Μονδάνου (1840) , από την Παροικιά.

Θεοφανώ Αϊστρατή (1870), από τα Ψαρά.

Θέκλα Χαμάρτου (1877,) από την Παροικιά.

Παρθενία Μάνδηλα (1909, από την Αθήνα.

Ακακία Σφήκα (1912), από την Καλαμάτα (α΄ηγουμενία).

Παϊσία Πανουτσοπούλου, (1914) από την Πάτρα.

Χαριτίνη Λαδιά (1920), από την Κύμη.

Ιεροθέα Αιγινήτου (1925), από την Αθήνα.

Ακακία Σφήκα (1945 - 1977), (β΄ηγουμενία).

Ναταλία Ζήτη, πρεσβυτέρα (1977 – 1988) από τον Άγιο Λαυρέντιο Βόλου

Και Αρσενία Εμμ. Τσαντουλή 1988 - ) από τη Μάρπησσα Πάρου.

 

 

 

Και η Πάρος έχει το «Θεόφιλό» της

 

Πρόκειται για τον αυτοδίδακτο, ζωγράφο και μαρμαρογλύπτη,  Βασίλη Δημ. Σκαραμαγκά, αγαπητό φίλο, που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας, πλήρης ημερών.

Καλλιτεχνική φύση, ο Βασίλης, αποτύπωσε με το δικό του τρόπο το θαύμα, που σύμφωνα με την  παράδοση, πραγματοποιήθηκε από τον Άγιο Αρσένιο, όταν αναχωρούσε από το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου της Λαγκάδας προς το άλλο αγαπημένο του μοναστήρι του Χριστού του Δάσους.

Ο ξωτάρης, ο γερο- Νικήτας Χανιώτης, του πρόσφερε λάδι, αλλά δεν υπήρχε δοχείο για να το αδειάσει και ο Άγιος του είπε να το αδειάσει στο καλάθι, που ω του θαύματος στεγανοποιήθηκε.  Αυτό το στιγμιότυπο, αποθανάτισε, ο Βασίλης Σκαραμαγκάς, από σκίτσο της ηγουμένης Αρσενίας Τσαντουλή.

Ο Πίνακας κοσμεί τον πρόναο του καθολικού της Μονής.

Λίγα λόγια από την ιστορία της Μονής Χριστού του Δάσους

 Από τις εργασίες των μοναζουσών στο παρελθόν. Μοναχή κοσκινίζει τον καρπό.

Από τον 17^ο αιώνα υφίσταται το καθολικό της Μονής. Την φροντίδα την είχε η οικογένεια Μαυρογένη, αφού ήταν υποστατικό της.

Το 1793 η Μονή αφιερώθηκε από τη Μαριώρα Μαυρογένη και τα παιδιά της στην Εκατονταπυλιανή, όπως και η Μονή του Αγίου Χαραλάμπους στο Καμπί.

Το 1805 Η Μονή συγκροτήθηκε σε κοινόβιο μοναζουσών με απόφαση των προκρίτων της Παροικιάς, οι οποίοι συνέταξαν σε 10 άρθρα και τον κανονισμό λειτουργίας του.

 Οι  πρώτες μοναχές που εγκαταβίωσαν στη Μονή ήταν οι αδελφές Ευπραξία και Μαρία Νικοδήμου Κοντού, από τις Λεύκες, αδελφές του αναβιωτού του μοναχισμού στην Πάρο, Ιωάσαφ Κοντού, η Αναστασία Ι. Μπιάζη και η Αναστασία Ευστρατίου Κναφέως από την Πάρο.

Αργότερα προσήλθε στο μοναχισμό και η τρίτη αδελφή του Ιωάσαφ, Θεοκτίστη, ενώ προηγουμένως είχε ενδυθεί το μοναχικό σχήμα και η μητέρα τους Ματρώνα.

Ο ιερομόναχος Ιωάσαφ θεωρείται ως ο πρώτος πνευματικός πατέρας της Μονής.

Ακολούθησαν οι Κύριλλος Παπαδόπουλος, ο Ηλίας Γεωργιάδης και ο Άγιος Αρσένιος κορυφαίοι πνευματικοί πατέρες.

Με την εγκατάσταση των πρώτων μοναζουσών άρχισε και η ανακαίνιση των κτηρίων και η οργάνωση της Μονής σε κοινόβιο.

Δεν είναι γνωστός ο αριθμός των μοναχών που προστέθηκαν στις υπάρχουσες, από έγγραφο όμως του 1831, προκύπτουν δύο νέα ονόματα, των κατά σάρκα αδελφών Μαρίας και Άννας.

Στο προαναφερθέν  έγγραφο των δύο αδελφών  που απευθύνεται προς στον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια,  παρακαλούν να δοθεί εντολή στους επιτρόπους της Εκατονταπυλιανής να χορηγήσουν «μέρος ελάχιστον εκ των όχι ολίγων εισοδημάτων του μοναστηριού» λόγω της έσχατης ένδειας που είχαν περιέλθει.

Το 1833 οι Βαυαροί του Όθωνα διαλύουν όλες τις μονές, των οποίων ο αριθμός των μοναχών δεν υπερέβαινε τους 6. Τα μοναστήρια της Πάρου (Μονή Χριστού του Δάσους, Λογγοβάρδα και Άγιος Γεώργιος Λαγκάδας) λόγω μεγαλύτερου αριθμού μοναχών δεν διαλύονται.

Το 1838 οι μονάζουσες ήταν 32, το 1928 55, το 1966 10, το 1977 14, το 1988 4 και το 2021 2.

Η Μονή για μικρό χρονικό διάστημα έμεινε χωρίς μοναχές, το μήνα Νοέμβριο ε.ε. ,αλλά  από τις 10 Δεκεμβρίου  αριθμεί και πάλι 2 μοναχές προερχόμενες από το Ησυχαστήριο των Θαψανών. Ευχή όλων μας να γίνει ένα νέο ξεκίνημα, που θα δώσει νέα πνοή στο ιστορικό μοναστήρι μας.

Κατάλογος μοναζουσών του έτους 1840

Κατάλογος μοναζουσών του έτους 1929

Πηγή: Το βιβλίο του Νικολάου Χρ. Αλιπράντη Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΠΑΡΟΥ – ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ 

ΑΘΗΝΑ 2000

 

Από χθες δύο μοναχές από το Ησυχαστήριο των Θαψανών εγκαταβιώνουν στην Ι. Μονή Χριστού του Δάσους - Άγιος Αρσένιος

 

Ελάχιστες οι μέρες που η Ιερά Μονή Χριστού του Δάσους έμεινε χωρίς μοναχές.

Ήδη από χθες, 10 Δεκεμβρίου, εγκαταβιώνουν στην Ι. Μονή δύο μοναχές από το Ησυχαστήριο των Θαψανών.

Ετοιμάστηκαν τα κελιά τους και φίλοι της Μονής προμήθευσαν τα εντελώς απαραίτητα.  

Χθες στην καθιερωμένη  παράκληση της Παρασκευής προς τον Άγιο Αρσένιο, ιερούργησε ο πατέρας Αρσένιος Μελισσιανός  με τις δύο μοναχές στο ψαλτήρι.

Τους ευχαριστούμε.

Η Σύλληψις της Aγίας Άννης, μητρός της Yπεραγίας ημών Θεοτόκου

 Αύριο Πέμπτη , εορτή της Αγίας Άννας θα τελεσθεί θεία Λειτουργία στο καθολικό  της Ι. Μονής Χριστού του Δάσους.

Υπενθύμιση

Κάθε Παρασκευή στις 5 μ.μ. τελείται εσπερινός και παράκληση στο Άγιο Αρσένιο.

Oυχ ώσπερ Eύα και συ τίκτεις εν λύπαις.
Xαράν γαρ ένδον Άννα κοιλίας φέρεις.
Tη δ’ ενάτη Mαρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Άννα.

O Kύριος ημών και Θεός θέλωντας να ετοιμάση διά τον εαυτόν του ναόν ζωντανόν, και οίκον άγιον διά να κατοικήση, απέστειλε τον Άγγελον αυτού (τον οποίον λέγουσιν ότι ήτον ο Γαβριήλ) προς τους δικαίους Iωακείμ και Άνναν. Aπό τους οποίους ηυδόκησε να γεννηθή η κατά σάρκα Mήτηρ αυτού. Kαι τούτον αποστείλας προεμήνυσεν, ότι θέλει συλλάβη η στείρα και γερόντισσα Άννα. Ίνα με την σύλληψιν της στείρας βεβαιώση την εκ της Παρθένου εδικήν του άσπορον σύλληψιν και άφθορον γέννησιν. Kαι λοιπόν συνελήφθη η Aγία Θεοτόκος και Παρθένος Mαρία εν τη κοιλία της Άννης εκ σπέρματος του Iωακείμ. Kαι εγεννήθη, όχι καθώς λέγουσί τινες, επτά μηνών ή χωρίς ανδρός. Άπαγε! Aλλά εννέα τελείων μηνών και εκ συναφείας ανδρός. Πλην εξ επαγγελίας και Aγγέλου προρρήσεως και υπέρ τους νόμους της φύσεως, τόσον διά το άγονον της Άννης, όσον και διά το γηραλέον.
Mόνος γαρ ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός συνελήφθη και εγεννήθη χωρίς συνάφειαν ανδρός και χωρίς σποράν, εκ της Aγίας Παρθένου Mαρίας απορρήτως και ανερμηνεύτως, καθώς ηξεύρει μόνος αυτός. Kαι επειδή ήτον τέλειος Θεός, διά τούτο και όλα τα της κατά σάρκα αυτού οικονομίας προσέλαβε τέλεια. Kαθώς και την των ανθρώπων φύσιν τελείαν αυτός εδημιούργησε και έπλασε κατ’ αρχάς. Tαύτην λοιπόν την ημέραν πανηγυρίζομεν σήμερον. Eπειδή και έχει ενθύμησιν των θείων χρησμών και χαροποιών μηνυμάτων, των δοθέντων υπό Aγγέλου εις τους δικαίους Θεοπροπάτορας, περί της συλλήψεως της αγνής Θεομήτορος. Tούτους γαρ τους διά λόγου χρησμούς του Aγγέλου έργα και πράγματα ποιών, ο εκ του μηδενός υποστήσας τα πάντα Θεός, εκίνησε την στειρεύουσαν και γηραλέαν μήτραν της Άννης εις καρποφορίαν. Kαι την διαπεράσασαν την ζωήν της με απαιδίαν, ταύτην παραδόξως παιδοτόκον μητέρα εργάζεται σήμερον. Kαι χαρίζει εις τους δικαίους άξιον καρπόν της αυτών αιτήσεως. Eυδόκησε γαρ, ότι οι σώφρονες γονείς να γεννήσουν θυγατέρα την προ των αιώνων προορισθείσαν και εκλεχθείσαν εκ πασών των γενεών, από την οποίαν αυτός έμελλε να γεννηθή. H δε Σύναξις αυτών τελείται εν τω σεβασμίω οίκω της Θεοτόκου, τω όντι εν τοις Eυοράνοις κοντά εις την αγιωτάτην μεγάλην Eκκλησίαν.

Από τον συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου

Ποιοι είμαστε

 

Είμαστε φίλοι του ιστορικού μοναστηριού και στηρίζουμε την όποια προσπάθεια επισκευής και συντήρησής του. Είναι μέρος της θρησκευτικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς και έχουμε χρέος, εμείς οι τωρινοί, να το κρατήσουμε ζωντανό και λειτουργικό, σεβόμενοι την ιστορία του, που χρονολογείται από την εποχή των Μαυρογένηδων.

Πάνω από 200 χρόνια λειτούργησε αδιαλείπτως  ως γυναικείο μοναστήρι και στην ακμή του η συνοδεία των μοναζουσών υπερέβαινε τις 50 για να μείνει στις μέρες μας χωρίς την παρουσία έστω και μιας μοναχής.

 Μοναδικός κάτοικος της Ι. Μονής ο θαυματουργός Άγιος της Πάρου, ο προστάτης του νησιού μας, ο Παππούλης μας, το άγρυπνο μάτι, ο ζωντανός Άγιος Αρσένιος που νυχθημερόν παρακαλεί τον Κύριο των Δυνάμεων υπέρ ημών.

Ο Μητροπολίτης μας δεν έμεινε αδιάφορος μπροστά στη νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε. Με εντολή του οι δύο ασθενούσες και ανήμπορες μοναχές περιθάλπονται στο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο του νησιού μας, ενώ ταυτόχρονα διόρισε διαχειριστική Επιτροπή της Ι. Μονής, αποτελούμενη από τους ιερείς Αρσένιο Μελισσιανό, Χρήστο Πετρόπουλο και Νικόλαο Σκαλίμη.

Επίσης με απόφαση του Μητροπολίτη μας, η Ιερά Μονή θα παραμένει καθημερινά ανοικτή στους πιστούς από τις 10 το πρωί έως τις 12 το μεσημέρι, κάθε Κυριακή και τις μεγάλες εορτές θα τελείται Θεία Λειτουργία και κάθε Παρασκευή στις 5 το απόγευμα Εσπερινός και παράκληση στον Άγιο Αρσένιο.   

Ευχή όλων μας να ευοδωθούν οι προσπάθειες του Μητροπολίτη μας και να βρεθεί σύντομα συνοδεία μοναζουσών, που θα εγκαταβιώσει στην Ιερά Μονή.